Wiercenie w betonie to stosunkowo tradycyjna forma, która używa twardą wiertnicę, w którą wkręca się wiertło z węglika spiekanego. Dzięki tej technice można wiercić w betonie, żelbecie, klinkierze oraz w innych twardych powierzchniach. Wiercenie w betonie jest stosunkowo głośne i może powodować drgania, dlatego też wymaga stosowania specjalnych narzędzi, takich jak uszczelki dźwiękochłonne i rękawice ochronne. Wiercenie diamentowe, z drugiej strony, wykorzystuje specjalne wiertła, które pokryte są warstwą diamentów. Dzięki temu wiertła te są w stanie przeciąć twardą powierzchnię bez generowania zbyt na prawdę dużo hałasu albo drgań. Wiercenie diamentowe jest stosunkowo nową techniką i jest coraz popularniejsze dzięki swoim zaletom. Zaletą wiercenia diamentowego jest to, że nie sprawia ono uszkodzeń struktury materiału, w którym jest realizowane wiercenie. W sytuacji wiercenia w betonie, zwłaszcza w przypadku stosowania słabszych wiertel, może dojść do uszkodzenia betonu, co z kolei prowadzi do kruszenia albo pęknięcia. Wiercenie diamentowe jest również znacznie bardziej precyzyjne niż wiercenie w betonie i daje możliwość na zyskanie dokładniejszych otworów. Jednak wiercenie diamentowe ma własne wady, które powinno się uwzględnić przed podjęciem decyzji o użyciu tej metody. Przede wszystkim jest to stosunkowo kosztowna technika, oraz wymaga fachowego sprzętu, takiego jak wiertła diamentowe i urządzenia do chłodzenia wody. Ponadto wiercenie diamentowe jest mniej wydajne niż wiercenie w betonie, co znaczy, że wymaga zatemej czasu i pracy, ażeby wytworzyć ten sam otwór.
Warto zobaczyć: wiercenie diamentowe.